Büyük işadamlarının yazdıkları kitapları okumam genelde. Ahkam kestiklerini düşünürüm. "Nasıl böyle oldum?" sorusuna cevap verirler çoğu zaman. Çok çalıştıklarını eklerler mutlaka cümlenin sonuna. Ukalalık iliklerine işlemiştir. İnsan kendi kaderine ne kadar etki edebilir? Çoğu zaman hayatımızın kontrolü başkalarının elinde. Bunu bilmek hoş değil. Her şeyi bıraktığımı ve her şeye yeniden başladığımı varsayıyorum. Elimdeki imkanları değerlendirebileceğim bir ortamda mıyım?
Bir kez olsun farklı düşünmeye yeltenmemiş bir kalabalığın ortasındayım. Günlük rutinlerinin dışına çıkmak sanki bir intihar sebebi. İşin kötüsü; insanlar bunu sorgulamaktan aciz. Şehir son derece hissiz. Yenilik diye nitelenen her şey, üzerinde eğreti duruyor. Zaten bir süre sonra da unutulup gidiyor.
İstemediğin bir şeyi yapmaya nereye kadar devam edebilirsin? Hayalgücümün sınırlarını görebiliyor olmam hoş değil. Bunun üzerinde çalışmam lazım. En iyisi, biraz uzaklara gitmek galiba. Ne kadar gidersem, kendimden daha çok şey bulacağım kadar uzaklara...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder